இந்தக் காற்று உன்னை தூங்கவைக்கும்

என்னை

அவஸ்தைக்குள்ளாக்கும்

எத்தனையோ

காரணங்களில்

நீ

விடுபட்டதே இல்லை

.

ஒருவேளை

நாம் உணராதது

மேலும் உனக்குத் தெரியாதது

.

வானத்தைப் பார்க்கும்பொழுது

அது

நீலமாக இருக்கும் அல்லது

கருமையை அப்பிக்கொண்டிருக்கும்

ஜிகினாப் போல மின்னும் நட்சத்திரங்கள்

உன் கண்களையோ

அல்லது என் கண்களையோ

ஞாபகமூட்டும்

.

நான்

நானாகவே இருக்க விரும்புகையில்

என்னைத் துன்புறுத்துகிறாய்

.

நான்

நானாக இருக்க முடியாதென்று

வலியுறுத்துகிறாய்

.

என்னைப்

பிரிந்து செல்லும் சிலகணங்களைக்௬ட

தாங்க முடியாதவனாயிருக்கிறேன்

என்று உணர்ந்து

என்னை விலகிச் செல்கிறாய்

.

நடக்கிறாய்

உன் பாதம் புண்ணாகிவிடுமென்று

பதறுகிறேன்

.

எதையெதையோ விழுங்குகிறாய்

விக்கிக்கொள்வாய் என

கவலைப்படுகிறேன்

.

இதோ

இன்று ௬ட

நீ

எங்கோ உறங்கிக் கொண்டிருக்கிறாய்

நான்

விசிறிக் கொண்டிருக்கிறேன்

இந்தக் காற்று

உன்னை

தூங்க வைக்குமென .